අපගේ මොළය ස්නායු
ආවේගයන් ගින් ශරීරයේ ක්‍රියාකාරකම් විශාල ප්‍රමාණයක් පාලනය කරයි. එමඟින්
හෝර්මෝනවල ගැලීම සහ ප්‍රවාහය මත පදනම්ව සන්නිවේදන ජාල කළමනාකරණය කළ හැකිය.
අප වයස්ගත වන විට, මෙම සන්නිවේදන
සංඥා රැගෙන යන යටිතල පහසුකම් සහ ඒවායේ වටපිටාව පිරිහේ. එවිට
දෝෂ වැඩි වී අපගේ අවයව හා පටකවලට තමන්ව නඩත්තු කිරීමට අවශ්‍ය සංඥා මග හැරීමට පටන්
ගනී.
අපගේ මොළය සහ මේද පටක
අතර මාර්ගයේ කොටස් සාදන සංඥා රසායනික ද්‍රව්‍ය, විශේෂයෙන් සුදු මේදය, මීට පෙර
මීයන් තුළ වයස්ගත වීම සමඟ සම්බන්ධ වී තිබේ. එබැවින් ඉමාමි සහ සගයන් මෙම සන්නිවේදන ජාලයේ තීරණාත්මක මුල් පියවර දෙස
සමීපව නිරීක්ෂණය කර ඇත.
මොළයේ ආරම්භයේ ඇති
නියුරෝන මේද මාර්ගය සකසමින් මීයන් කණ්ඩායමක් ක්‍රියාශීලීව සිටීමටත් අනෙක් මීයන්
කණ්ඩායමකට ස්වභාවිකවම වයසට යාමටත් ඉඩ දුන්හ.
මෙම සෛල, DMHPpp1r17, අපගේ ස්නායු පද්ධතිය සහ ශරීරයේ
හෝමෝන පද්ධතිය අතර වැදගත් වාහකයක් වන අපගේ මොළයේ හයිපොතලමස් තුළ සිරවී ඇත.
ඇදහිය නොහැකි ලෙස,
නියුරෝන සක්‍රීය කිරීමේ ප්‍රතිකාරය ලබා ගත් මීයන් අනෙක් මීයන්ට වඩා දින 60 සිට 70
දක්වා වැඩි කාලයක් ජීවත් විය.
සාමාන්‍ය රසායනාගාර මීයන්ගේ ආයු කාලය දින 1,000 කි. වඩාත් වැදගත් වන්නේ, ස්නායු ප්‍රතිකාරවලට භාජනය වූ මීයන් මහලු වියේදී
වඩාත් ක්‍රියාශීලී හා දිගු කලක් සෞඛ්‍ය සම්පන්න වීමයි.
Ppp1r17
මිනිසා,
චිම්පන්සියා, වඳුරා, මීයා, ගවයා, හාවා, කුකුලා සහ සීබ්‍රා ෆින්ච් වැනි විවිධ
පෘෂ්ඨවංශී විශේෂවලද හොඳින් සංරක්ෂණය වී ඇති අතර, Ppp1r17 පරිණාමය පුරාවටම අත්‍යවශ්‍ය
කාර්යයන් කිහිපයක් ඉටු කරන බව ඔවුන් සඳහන් කරයි. මෙය අපගේ ශරීරයට ඉන්ධන සැපයීම සඳහා
අත්‍යවශ්‍ය පරිපථයකි. නමුත් සාමාන්‍ය වයස්ගත මීයන් අඩු
මේද ගබඩා සක්‍රීය කරමින් Ppp1r17 අඩුවෙන් නිපදවීමට පටන් ගනියි.
එසේ නම්, මානසික
ආතතිය සහ ආතති අවම කරන්නන්, බර සහ ව්‍යායාම ඇතුළුව ජීව විද්‍යාත්මක
වයසට යෑම සම්බන්ධ බොහෝ ප්‍රකට සාධක මගින් මොළයේ යම් කොටසක මේද පද්ධතියට බලපෑම් කරන
බැවින් මෙමගින් බොහෝ දේ පැහැදිලි කළ හැකිය - අප කොතරම්, අප අවට ලෝකයට භෞතික විද්‍යාත්මකව සම්බන්ධ
වී සිටිනවාද යන්න පිළිබඳව තවත් උදාහරණයකි.
අන්තර්ජාලයෙන්
0 comments:
Post a Comment