මානව
ඉතිහාසය පුරාවට ජනතාව භෞතික,ජීව,මානසික විද්‍යාත්මක සහ සමාජ ලෝක ගැන බොහෝ අන්තර්
සම්බන්ධිත සහ නෛතිකව මෙන්ම ප්‍රායෝගිකව වලංගු අදහස් සංවර්ධනය කර තිබේ.ඒ අදහස්
මඟින් මානව,සත්ව විශේෂ සහ එහි පරිසරය
පිළිබඳව පාරම්පරිකව වඩ වඩාත් දියුණු වූ හා දියුණු වන විශ්වාසනීය අවබෝධයක් සාක්ෂාත් කර ගැනීමට
හැකියාව ලැබී ඇත. මෙම අදහස් සංවර්ධනය කිරීම සඳහා භාවිතා කරන මාධ්‍යන් ලෙස
නිරීක්ෂණය,සිතීම,අත්හදා බැලීම සහ තහවුරු කිරීම වැනි විශේෂ කාර්යයන් සඳහන් කළ හැක.මෙම
ක්‍රම මඟින් විද්‍යාවේ ස්වභාවයේ මූලික
අංගයන් පිළිඹිබු කරයි.
විද්‍යාව,ගණිතය
සහ තාක්ෂණය යන ක්ෂේත්‍රවල එකතුවක් වූ විද්‍යාවේ ස්වභාවයේ ඇති සුවිශේසී සංකලනය නිසා
ඉතා සාර්ථක විද්‍යාත්මක කර්තව්‍යයන් නිර්මාණය කිරීමට හැකිවී තිබේ. විද්‍යාව,ගණිතය සහ තාක්ෂණය යන මේ සෑම මානව
ක්ෂේත්‍රයක් සඳහාම වෙන් වෙන් වශයෙන් ස්වයං ලක්ෂණ හා ස්වාධීන පැවැත්මක් ඇති අතර ඒවා
එකිනෙක මත යැපෙන හා එකිනෙක වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම යන ලක්ෂණ සහිත වේ.ඒ අනුව විද්‍යාත්මක
කර්තව්‍යයන් හිදී විද්‍යාව, ගණිතය සහ තාක්ෂණයන් හි ඇති ප්‍රතිරූප මඟින් ඒවා අතර
සමානකම් හා සම්බන්ධතා හදුනාගැනීමට හැකිය.මෙහිදී විද්‍යාත්මක ලෝකයේ දැක්ම,පරීක්ෂණ
මෙහෙයවන විද්‍යාත්මක ක්‍රම සහ විද්‍යාත්මක ව්‍යවසායක ස්වභාවය යන ප්‍රධාන කරුණු 03
ක් පිළිබඳ අවධානය යොමු කිරීම වැදගත් වේ.තවද විද්‍යාව, ගණිතය සහ තාක්ෂණයෙන් සාමාන්‍යයෙන්
වෙනස් විම,නවින විද්‍යාව මඟින් ලොව විස්තර කිරීම,
විද්‍යාවේ
ඓතිහාසික විවරණය යනාදිය තුලින් විද්‍යාවේ සංවර්ධනය සඳහා අවශ්‍ය මූලික කරුණු ආවරණය වන
බව සදහන් කළ හැකිය.
මේ
අනුව විද්‍යාත්මක කර්තව්‍යයන්හිදී විද්‍යාව,ගණිතය සහ තාක්ෂණය යන ක්ෂේත්‍රවල අනන්‍ය
වූ කාර්යභාරය , විද්‍යා ක්ෂේත්‍රය,
ගණිතය
සහ තාක්ෂණයෙන් සාමාන්‍යයෙන් වෙනස් වන ආකාරය, නවින විද්‍යාව මඟින් ලොව විස්තර කිරීම
සහ විද්‍යාවේ ඓතිහාසික විවරණය පිළිබදව http://www.project2061.org/publications/sfaa/online/chap1.htm වෙබ් පිටුවේ පළවී ඇති වැඩි දුර
තොරතුරු අධ්‍යනය වැදගත් වේ.
උපුටාගැනීම : THE
NATURE OF SCIENCE
http://www.project2061.org/publications/sfaa/online/chap1.htm
0 comments:
Post a Comment